Περισσότερα τρένα … εδώ.

Η αγάπη μου (ίσως και η τρέλα μου) για τα τρένα είναι γνωστή, ιδίως του δικτύου της Πελοποννήσου.  Έχω αναφερθεί πολλές φορές (δες εδώ όλα τα σχετικά άρθρα του ανεμολόγιου) μέσα από το ιστολόγιο αυτό.  Το δίκτυο του ΣΠΑΠ (όπως το μάθαμε από τους παπούδες μας) το έχω φωτογραφίσει αρκετά, όμως υπάρχει αρκετό υλικό ακόμα φυλαγμένο στα … ηλεκτρονικά μου κιτάπια 🙂

Για το υλικό αυτό βρήκα μια νέα διέξοδο σε ένα άλλο θεματικό ιστολόγιο.  Εκεί δημοσιεύω φωτογραφίες σιδηροδρομικές (μηχανές, γραμμές, σταθμούς) από τα ταξίδια μου στην Ελλάδα.  Ελπίζω να σας αρέσει.

Παρακαλώ επιβιβαστείτε.

Ι.

Read Full Post »

Βόλτα στον Ψαθόπυργο

Είχε όμορφο καιρό σήμερα, καλοκαιρινό (όχι σχεδόν καλοκαιρινό). Η εκδρομούλα στον Ψαθόπυργο επιβεβλημένη.  Η θάλασσα σε παρακαλούσε να σε πάρει στην αγκαλιά της και τα τραπεζάκια στην παραλία όλα γεμάτα.

Θέα από την παραλία του Ψαθόπυργου

Στη βόλτα μας πετύχαμε και ένα intercity να φεύγει από την Αχαΐα.

ενώ στην επιστροφή, μας έκοψε το δρόμο ένα μετρικό ΜΑΝάκι.

Ένα πολύ όμορφο Σαββατιάτικο μεσημέρι.

Ι.

Read Full Post »

χειμωνιάτικο τοπίο

Λίγο πριν φύγει για το χρονοντούλαπο της ιστορίας, ο παλιός ο χρόνος (και ας γιορτάσουμε παιδιά, που λέει και το γνωστό τραγουδάκι) μας αποχαιρετά με το χειμερινό του ένδυμα, με πολύ κρύο και χιόνια στα ορεινά.

Λίγο έξω από την Τρίπολη στο δρόμο που οδηγεί στους αμπελώνες της Μαντινείας, δύο διαφορετικά στιγμιότυπα. Ο ιδιόρυθμος ναός της Αγίας Φωτεινής, που σε κάνει να κοντοσταθείς με τη μοναδική αρχιτεκτονική του.

Γύρω-γύρω, τα βουνά με άσπρο σκούφο στο κεφάλι, απόμακρα και επιβλητικά.

Βουνά της Μαντίνειας

Αν και η Αγία Φωτεινή είναι λίγο πριν το γνωστό Κτήμα Σπυρόπουλου, όταν πήγαμε εκεί (για να πάρουμε … καύσιμα για το κρύο, κοινώς, 2-3 φιάλες ορεινό και μελιαστό σπυρόπουλου), το κτήμα ήταν κλειστό. Ίσως στην επιστροφή!!!

Καλή χρονιά με υγεία και ευτυχία σε όλους.

Ι.
ΥΓ. Χρονιάρες μέρες που είναι, είπα να μην επεκταθώ στις ιστορίες τηλεφωνικής τρέλλας και στις προσπάθειες να ξεφύγω από τις δαγκάνες των εναλλακτικών παρόχων τηλεπικοινωνιών. Θα επανέλθω όμως στο θέμα μετά τις γιορτές.

Powered by ScribeFire.

Read Full Post »

Στρατιωτικό Κοιμητήριο Μπράλου

Σε μια μικρή γωνιά λίγο έξω από το ιστορικό χωριό της Γραβιάς και πριν ανεβούμε το Μπράλο βρίσκεται το Βρεττανικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο του Μπράλου. Το είχα βρει σε κάποια παλαιότερα ταξίδια μου και το έχω φωτογραφήσει αρκετές φορές, ενώ ένα παλαιότερο ποστ αναφέρεται στο κοιμητήριο αυτό.
Στο Μπράλο υπήρχε Stationary Hospital (το επόμενο βήμα μετά τα Κινητά Χειρουργικά Νοσοκομεία Εκστρατείας, ΚΙΧΝΕ & MASH: Mobile Army Surgical Hospital) και εκεί είναι ενταφιασμένοι στρατιώτες συμμαχικών στρατευμάτων που πέθαναν από το 1918 μέχρι και το 1919 περίπου.

Σε πρόσφατο ταξίδι μου, ξαναπέρασα από το δρόμο αυτό και με καλύτερες καιρικές συνθήκες, πήρα μερικές φωτογραφίες ακόμα.

Bralo British Military Cemetery Gate

Αυτό που μου έκανε εντύπωση, σε σχέση με την προηγούμενη φωτογράφιση, ήταν το περιποιημένο γρασίδι

Bralo British Military Cemetery Tomb

και η έντονη αντίθεση με τα κόκκινα λουλούδια, λιτά τοποθετημένα δίπλα σε κάθε ταφόπλακα.

Bralo British Military Cemetery Graves

Όλες τις φωτογραφίες θα τις βρείτε εδώ.
Επιπλέον σχόλια είναι περιττά.

Ι.

Powered by ScribeFire.

Read Full Post »

αλλαγή κλίματος

Μέσα στην κατήφια και τη στενοχώρια για τον άδικο χαμό και το ξεσπίτωμα τόσων συμπολιτών μας, μια φωτογραφία που τραβήχτηκε σε στιγμές χαρούμενες και γιορτινές. Από τα Συχαινά της Πάτρας η γέφυρα «Χαρίλαος Τρικούπης» που συνδέει το Ρίο με το Αντίρριο.

Ι.

Σχετικά άρθρα:

• Earthquake Kills 2 in Southern Greece [via Zemanta]
• 2 killed as strong earthquake hits southwestern Greece [via Zemanta]
• Seismologists warn of aftershocks in Greece [via Zemanta]

Read Full Post »

Χτες το βράδυ στο Φάρο

Παιχνίδια με το φως του φάρου και με το φως της φωτιάς, στο παρκάκι του Φάρου απέναντι από τον Άγιο Ανδρέα της Πάτρας.

Ο περιπλανόμενος καλλιτέχνης παίζει με τη φωτιά τρίλιζα.

Και ο παραδοσιακός φάρος της Πάτρας.

Κάποτε ο φάρος ήταν στο μώλο της Αγ. Νικολάου (στο κέντρο του λιμανιού της Πάτρας).  Και εκεί δεν εξυπηρετούσε κανένα καράβι, γιατί δεν υπήρχε εκεί είσοδος του λιμανιού.  Αργότερα κατεδαφίστηκε.  Πρίν χρόνια ξαναφτιάχτηκε (υποτίθεται) με πέτρα εποχής από παλαιά οικήματα της Άνω Πόλης στην Πάτρα.  Βρίσκεται στην ιχθυόσκαλα τώρα, απέναντι από τον ιερό ναό του Αγ. Ανδρέα.

Τα χρώματα είναι ο φωτισμός του φάρου και η φωτογράφιση σε χαμηλές ταχύτητες (Nikon D80,18-135mm φακός, f/3.5, exp. time 1/2 sec).

Ι.

Read Full Post »

Από τον Πύργο στον Καϊάφα

και όχι από τον Άνα στον Καϊάφα (όπως αναφέρει και η ευαγγελική περικοπή).

Κατηφορίζοντας τον εθνικό δρόμο της συμφοράς από Πάτρα για Καλαμάτα μέσω Πύργου και Καλού Νερού οι υποχρεωτικές στάσεις για trainspotting (της συμφοράς).

Στο σταθμό του Πύργου, η ALCO A-9111, μάλλον όχι παροπλισμένη (φαίνεται πολύ καλοδιατηρημένη)

Το αντίπαλο δέος στις Γαλλικές Alsthom, ήταν κατασκευής 1965, ζύγιζαν περίπου 80 τόνους και είχαν ιπποδύναμη 1350HP με μέγιστη τελική ταχύτητα 98 km/h. Ο παπούς, που φώναζε «Ντε Γκωλ» τις Γαλλίδες Alsthom αποκαλούσε τις Αμερικάνες ALCO «Τζόνσον». Για πολλά χρόνια ήταν οι μηχανές που τράβηξαν τα μεγάλα ζόρια στο δίκτυο του ΣΠΑΠ (επιβατικές αμαξοστοιχίες: πρωινές και νυκτερινές, εμπορικές). Μάλιστα το αρχικό τους χρώμα ήταν βαθύ κόκκινο με κίτρινη ρίγα και όχι αυτό το άχρωμο που φοράνε τώρα.

Στη διπλανή γραμμή και λίγο παρακάτω, η νέα επιβατική δύναμη: Railbus #4411.

Ο παρατηρητικός αναγνώστης μπορεί να δει στο βάθος της εικόνας τα καμένα του Πύργου 😦

Μετά τον απαραίτητο ανεφοδιασμό (φραπέ, νερό, κλπ), ο δρόμος μας φέρνει στο πανέμορφο και μοναδικό δάσος της Λίμνης του Καϊάφα. Ένα τόσο δα πέτρινο κτίσμα είναι ο κλειστός πλέον σταθμός, ωστόσο δένει αρμονικά στο πράσινο του τοπίου.

Για όποιον αναρωτηθεί: «πώς, μα καλά αυτά δεν κάηκαν;» η απάντηση είναι ότι ναι κάηκαν αλλά η φύση αποδεικνύεται ακόμα για μια φορά δυνατότερη από τον άνθρωπο και τη μανία του).

Ακόμα μία φωτό, αφιερωμένη σε όσους περιμένουν την αναβάθμιση της γραμμής και άλλα όνειρα θερινής νυκτός.

Από τη γραμμή αυτή περνούν ιντερσίτυ, railbus, man, πότε πότε και καμιά εμπορική αμαξοστοιχία 😀

Καλό ταξίδι.

Ι.

Powered by ScribeFire.

Read Full Post »

σαν χελιδονάκι στο μπαλκόνι μου

… γύρεψες την πρώτη σου φωλιά, μας τραγουδούσε σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική του Μίμη Πλέσσα η Ρένα Κουμιώτη (greek sixties rulez!!!)

Τον Απρίλη του 2008 τώρα:

Τα σημάδια ήταν εκεί, αλλά που να φανταστεί κανείς ότι πάνω στην διπλωμένη τέντα θα έκαναν όχι μία αλλά δύο φωλιές τα χελιδονάκια.

Να ο ένοικος της μίας φωλιάς. Στην άλλη φωλιά οι ένοικοι ήταν κάπως ντροπαλοί και δεν ήθελαν τα φλας της δημοσιότητας.

Ντροπαλοί ή όχι, όπως και να είναι, καλώς μας ήρθαν.

Ι.

Read Full Post »

Στην αυλή του Gustav

Λίγο ο καλός καιρός (φαίνεται άλλωστε η απουσία της Σαχάρας και της σκόνης της), λίγο η καλή διάθεση, και ανηφορίσαμε το γνώριμο δρόμο για την αυλή του Γουσταύου, στο Οινοποιείο της Αχάϊα Κλάους στο Πετρωτό.
Για τα κρασιά δεν θα πούμε πολλά. Άλλωστε τα είπε ο Μπαμπάκης σχετικά πρόσφατα.

Το οινοποιείο και τον Πύργο τα επισκεπτόμαστε συχνά (έχουν συναισθηματική αξία) και φυσικά τα έχουμε φωτογραφήσει κατ’ επανάληψη. Σήμερα δυο διαφορετικές οπτικές γωνιές, έτσι γιατί μας άρεσαν.

Καλές οινοποσίες.

Ι.

Read Full Post »

Με χρώμα ή χωρίς;

Η φωτογραφία της σκουριασμένης ατμομηχανής από το προηγούμενο άρθρο άρεσε στην Άννα, η οποία πρότεινε κάποιες κοσμητικές αλλαγές.

Εδώ χωρίς χρώμα,

Και εδώ με λίγο «πειραγμένα» τα χρώματά της… 🙂

Όλες οι μετεγχειρητικές διαδικασίες (κοινώς, post-processing) έγιναν με το gimp.

Καλό Σ/Κ.

Ι.

Read Full Post »