Τρελαίνομαι για σπαμ και απατεωνιές

Δεν υπάρχει μέρα που να μην λάβω κάποιες δεκάδες spam μηνύματα που σε καλούν να καταθέσεις τις οικονομίες σου για να μεγενθύνεις διάφορα τμήματα του σώματός σου ή για να αγοράσεις φάρμακα από κάποιο φαρμακείο (τρομάρα να του’ρθει) σε χώρες μακρινές και ονειρεμένες … Επίσης, τρελαίνομαι για τα απατεωνίστικα μηνύματα που τα στέλνει η χήρα ή το μοναδικό επιζών τέκνο κάποιου στρατηγού, διοικητή τράπεζας, γαιοκτήμονα από την Αφρική, που με παρακαλάει να μοιραστώ μαζί του (ή μαζί της) μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ή/και δολλάρια. Μάλιστα, μου αρέσει που μου γράφουν όλοι αυτοί ότι το όνομά μου τους το έδωσε κάποιος κοινός γνωστός, έμπιστος άνθρωπος.

Μα πιο πολύ, τρελαίνομαι για τα μηνύματα που δήθεν έρχονται από την τράπεζα με την οποία συναλλάσομαι (αν και όχι πάντοτε) και μου λένε να κάνω «στο κούτσουρο μέσα» για να αλλάξω τον κωδικό πρόσβασής μου. Δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει «στο κούτσουρο μέσα»; 🙂 Μα, φυσικά σημαίνει σε άπταιστα ελληνικά (των απατεώνων της αλλοδαπής) «to log in»
🙂
🙂
🙂

Ξεχωρίζεις εύκολα τις απατεωνιές. Είναι γραμμένες αρχικά στα αγγλικά (και συχνά σε άσχημα αγγλικά). Μετά έχουν περάσει από κάποια μηχανή μετάφρασης που πετσόκοψε το κείμενο και το έκανε … άστα να πάνε. Να τι βρήκα σήμερα το
πρωί στο mailbox. Διαβάστε και απολαύστε:

============================================================
Αγαπητε πελατη

Μπορειτε εχουν βραβευθει με κουπονι για 100 eur.
Δωροεπιταγη code: 11245325932
για να συλλεξουμε παρακαλω συνδεθειτε και να εισαγετε το κωδικο κουπονιου παραπανω.
Παρακαλω επιτρεψτε 3-5 μερες για μεταποιηση.
============================================================

Παρακαλώ, επιτρέψτε 3-5 μερες για μεταποιηση (όλα τα ράβω, όλα τα στριφώνω—κυρία Τούλα, ράφτρα, μοδίστρα).

Αν κάποιος λάβει τέτοιο μήνυμα, μη διστάσετε να απαντήσετε. Και όταν συνδεθείτε στο site, στείλτε τους και τίποτε παντελόνια για κόντιμα, κανένα σακάκι για διόρθωμα κλπ.

Ι.

Powered by ScribeFire.

Read Full Post »

Το ανεμολόγιο γιορτάζει…

Όχι δεν έχει επέτειο το ανεμολόγιο αυτό καθ’ εαυτό ως ιστολόγιο περί παντός επιστητού.  Αυτή η ημερομηνία είναι αργότερα.  Φυσικά θα ειδοποιηθείτε σχετικά 🙂 νωρίτερα για να στείλετε τις de profundis ευχές σας.

Γιορτάζει ο συντάκτης, ανεμολόγος, τραινάκιας, φωτογράφος της δεκάρας, περί-παντός-επιστητού-γράφων, moleskine-εθισμένος.  Κλείνει τα 3x χρόνια σήμερα …  🙂

Happy birthday to me,
happy birthday to me,
happy birthday dear me,
happy birthday to me !!!!

Επίσης σήμερα γιορτάζει την ονομαστική του εορτή ένας Τιτάνας της μπλογκόσφαιρας, ο μεγάλος, ο ένας, μπαμπάκης.  Τον αγαπάμε αν και βάζελος (αγάπα το φίλο σου με τα ελαττώματά του, που λέει και η παροιμία).  Πειτε του και αυτού χρόνια πολλά.

Χρόνια μας πολλά!

Ι.

Powered by ScribeFire.

Read Full Post »

Τα παλιά τα τρένα

Δύο αναγνώστες του ιστολόγιου αυτού με ρώτησαν για τρένα που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία. Το μανιτάρι του βουνού για το τρενάκι του Διακοφτού και ο Παναγιώτης για το Δίκτυο Θεσσαλίας, τις ιταλικές αυτοκινητάμαξες Breda και τις γερμανικές Linke Hofmann.

Ο Οδοντωτός
Να ξεκινήσω με το πιο οικείο και κοντινό τρενάκι των Καλαβρύτων, τον περίφημο οδοντωτό. Ξεκινάει από το Διακοπτόν (πατρίδα του αείμνηστου Διονύση Παπαγιαννόπουλου) και μέσω Ζαχλορούς καταλήγει στα Καλάβρυτα. Πλάι στο πανέμορφο φαράγγι του Βουραϊκού (ό,τι απέμεινε από τις φωτιές), ανηφορίζει και με τη βοήθεια της 3ης γραμμής με το γρανάζι φτάνει στα χιονισμένα Καλάβρυτα. Να μια φωτογραφία από το 2001, στο σταθμό των Καλαβρύτων.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Οδοντωτό, στο ακόλουθο κείμενο του ανεμολόγιου.

Ο οδοντωτός ήταν προγραμματισμένος να εκσυγχρονισθεί πλήρως. Με νέες γραμμές (στο ίδιο μοναδικό εύρος, νέα βαγόνια και συρμούς) θα έφερνε μια νέα πνοή σε μια από τις μαγευτικότερες περιοχές της Ελλάδας. Στο μοναδικό site Railfaneurope.net βρήκα και σχετικές φωτογραφίες για τους νέους συρμούς που θα έρχονταν. Έτσι θα ήταν ο οδοντωτός του αύριο:

Δυστυχώς, φοβάμαι ότι ο Οδοντωτός που θα γνωρίσουμε — μετά τις απανωτές αναβολές — θα είναι αυτός:

Θεσσαλικό Δίκτυο
Τα στοιχεία που ακολουθούν είναι από την πολυτελή έκδοση του Συλλόγου Φίλων του Σιδηροδρόμου, Οι Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι: Η διαδρομή τους από το 1869 έως Σήμερα (Αθήνα, εκδ. Μίλητος).

Οι αυτοκινητάμαξες Linke Hofmman κατασκευάστηκαν και εντάχθηκαν στο δίκτυο όντως το 1937. Είχαν ισχύ 420HP και μέγιστη ταχύτητα 65 km/h. Μάλιστα, επειδή ήταν μετρικό το δίκτυο, ορισμένες είχαν προϋπηρεσία και στο δίκτυο του ΣΠΑΠ στην Πελοπόννησο. Σύμφωνα με την έκδοση, οι Linke Hoffman κυκλοφορούσαν μέχρι και το 1991 (ενώ η 4201 ίσως και να επιζεί ακόμα ως εκδρομική—κυκλοφορούσε την εποχή που εκδόθηκε το βιβλίο). Την εν λόγω μηχανή την πέτυχα στο railfaneurope.net:

Οι αυτοκινητάμαξες Breda, εντάχθηκαν στο δίκτυο Θεσσαλίας ως πολεμική αποζημίωση από την Ιταλία. Είχαν ισχύ 390 HP και μέγιστη ταχύτητα 75 km/h. Κυκλοφορούσαν μέχρι το 1989 στο δίκτυο. Δυστυχώς, τη φωτογραφία που ζήτησε ο Παναγιώτης δεν την βρήκα και ξέρω ότι θα τον στενοχωρήσω με την επόμενη «καλλιτεχνική» φωτό:

Ίσως, αυτή να είναι η τύχη των ηλικιωμένων τρένων στη χώρα: Να αργοπεθαίνουν παρατημένες σε κάποια βοηθητική γραμμή, αποτελώντας τον καμβά επίδοξων καλλιτεχνών.

Σαν υστερόγραφο, στο μακροσκελές αυτό κείμενο, να πω ότι έτσι αργοπεθαίνει και ένα μοναδικό κομμάτι της σιδηροδρομικής ιστορίας της Ελλάδας: Η πρώτη δηζελάμαξα των ΣΠΑΠ που κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα από τον αρχιμηχανικό Βύρωνα Παπαγεωργίου το 1961, ο θρυλικός Γκαγκάριν (DBs 9321).

Ι.

Powered by ScribeFire.

Read Full Post »

Ο πρώτος trainspotter

Όλο λέω να το αφήσω, αλλά δεν με αφήνει το ίδιο…

Λοιπόν, σύμφωνα με τελευταία αναφορά του BBC, πιθανόν αυτή να είναι η πρώτη αναφορά trainspotting. Γράφτηκε με τη μορφή γράμματος από τον John Backhouse, ετών 14, με αφορμή το πρώτο ατμοκίνητο επιβατικό τρένο το 1825.  Φυσικά όλα αυτά θα κοσμήσουν το Βρετανικό μουσείο σιδηροδρόμου.  Εδώ στα καθ’ημάς τα τρένα αφήνονται να σαπίσουν στις πλαϊνές γραμμές των σταθμών.

I.

Powered by ScribeFire.

Read Full Post »

Κάθε τρένο

Στο πολύ ωραίο σχόλιο του exoaptonkyklo, που άφησε στο τελευταίο κείμενο για το οδοιπορικό με το τρένο δεν νομίζω ότι έφτανε μια απλή και πιθανόν πεζή απάντηση, πέρα φυσικά από τις ευχαριστίες για το σχόλιό του. Καλή αναγνώστρια του blog, που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμη, μου έστειλε το ακόλουθο το οποίο και δημοσιεύω με την άδειά της.

Κάθε Τρένο
Κάθε τρένο και μια ιστορία
χιλιάδες διαδρομές
με καθορισμένες γραμμές
αλλά απρόσμενους επιβάτες.

Κάθε τρένο και μια περιπλάνηση
σε διαφορετικό καιρό ή χρόνο.
Πάντα κάποιος κάποτε το πήρε
χωρις ουσιαστική αιτία.

Κάθε τρένο και μια οικογένεια
δεμένη σαν τα βαγόνια του.
Κάποιος τα πονά
τα προσμένει, αγωνιά.

Κάθε στιγμή σε ένα τρένο
και μια εικόνα από το παράθυρο
μια σκέψη, μια ανάμνηση,
μια ανταμοιβή.

Και για την αντιγραφή,

Ι.

Powered by ScribeFire.

Read Full Post »

Μικρή αλλαγή εικόνας

Ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα της Άννας, άλλαξα την εικόνα στο header του blog με αυτή που χρησιμοποιώ στο pc. Από το σταθμό του Μπράλου, οι παράλληλες γραμμές χάνονται στο βάθος του τοπίου στη σκιά του βουνού

Να και όλη η φωτογραφία (διαστάσεις 1024×768):

Μάλλον πρέπει να ζητήσω αμοιβή από τον ΟΣΕ.

Ι.

Read Full Post »

Διαδρομές με το τρένο (ΙΙΙ)

Το χρονικό με το τρένο ξεκίνησε με αυτό το κείμενο και συνεχίστηκε με τούτο. Ολοκληρώνεται σήμερα με περισσότερες φωτογραφίες.

Μετά το Ασπρόχωμα, το πιο ενδιαφέρον σημείο της διαδρομής (για τους φίλους του σιδηροδρόμου) είναι στα αριστερά: το μηχανοστάσιο, διαλογή, μάντρα παλιών συρμών. Ίσως τα πολλά τρένα να τραβούν το μάτι, να είναι όμορφο θέαμα και θέμα για φωτογράφιση. Έχουν όμως και μια μελαγχολική νότα, ιδίως τα παλιά τρένα που έχουν αφεθεί να αργοπεθαίνουν.

Σε μια φωτογραφία, τρεις γενιές τροχαίου υλικού του μετρικού δικτύου:

Αριστερά στο βάθος το νεότερο μέλος του δικτύου: Bombardier Railbus. Στο μέσο, το Ιντερσίτυ MAN 6504, που χρεώνεται με την επιβατική κίνηση στο δίκτυο τώρα. Δεξιά, το θρυλικό DeDietrich, ή απλά για τον πολύ κόσμο το οτομοτρίς. Επί δεκαετίες μετέφερε επιβάτες, αποσκευές, φορτία από χωριό σε χωριό και πόλη. Ήταν κυριολεκτικά ο ομφάλιος λώρος που συνέδεε κάθε χωριό από όπου περνούσε η γραμμή του ΟΣΕ με τα μεγάλα αστικά κέντρα. Τριπλός συρμός με φυσαρμόνικα συνδέσμους μεταξύ των τριών τμημάτων, ενώ πολλές φορές είχε και ρυμούλκα που εξυπηρετούσε τις ημέρες της αυξημένης κίνησης ή τις παρακαμπτήριες γραμμές. Θυμάμαι το οτομοτρίς σε ένα από τα τελευταία δρομολόγιά του τον Ιούνιο του 1989. Τότε λόγω των απανωτών εκλογών, υπήρχε μεγάλη ανάγκη για συντήρηση των εξπρές της εποχής Ganz Mavag. Έτσι μια Κυριακή το οτομοτρίς έπαιξε το ρόλο ιντερσίτυ και κάλυψε τις ανάγκες του φοιτητικού δρομολογίου Πειραιεύς Λιμήν (18.01), Αθήνα (18.30), Πάτρα (22.00). Κάπου μεταξύ Κιάτου και Ξυλόκαστρου έμεινε από δυνάμεις και περιμέναμε μέσα στα χωράφια να έρθει μηχανή να μας τραβήξει μέχρι την Πάτρα. Ωραία, φοιτητικά χρόνια τότε.

Λίγα μέτρα πιο πέρα αργοπεθαίνει η ταχεία. Παρέα της κρατούν τρεις μηχανές ελιγμών Mitsubishi.

Προτού μάθουμε για τα Ιντερσίτυ, πριν μπουν στη ζωή μας τα railbus, υπήρχε η Esslingen Ferrostahl ή απλά η ταχεία του δικτύου. Τρίδυμη αρθρωτή αμαξοστοιχεία και αυτή, ήταν η γρήγορη του δικτύου και η ανετότερη όλων.
Έπαιρνε και αυτή ρεμούλκα που είχε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από ότι οι κύριοι συρμοί (συνδεδεμένη με μια Mitsubishi εκτελούσε τοπικά δρομολόγια μέχρι πρόσφατα—εδώ σε παλαιότερη φωτογράφιση στο σταθμό της Καλαμάτας).

Επειδή ήταν ταχεία, ο επιβάτης έκοβε συμπληρωματικό εισιτήριο ή στη γλώσσα του ΟΣΕ: συμπλήρωμα προτεραιότητας. Τα εισιτήρια τότε ήταν χαρτονένια κουπονάκια που ο σταθμάρχης ακύρωνε, δηλαδή χάραζε στην άκρη την ημερομηνία του ταξιδιού με τη βοήθεια αυτής της παλιάς συσκευής (εδώ από το σταθμό του Άρι) και σημείωνε τον αριθμό της θέσης του επιβάτη και το όχημα στην πίσω πλευρά.

Το ταξίδι όμως δεν κρατάει για πολύ ακόμα. Σύντομα προβάλουν τα πρώτα σπίτια της πόλης και στο βάθος φαίνεται ο σταθμός. Το κλειδί έχει γυρίσει για την δεύτερη παρακαμπτήρια γραμμή (δεξιά) και το τρένο θα κατεβάσει σε λίγο του επιβάτες του.

Ένα ακόμα ταξίδι ολοκληρώθηκε με ασφάλεια, ταχύτητα και άνεση. Το railbus θα φύγει για το μηχανοστάσιο. Αυτό που περιμένει στην κύρια γραμμή θα κάνει ένα προαστιακό δρομολόγιο μέχρι τον Άρι και μετά θα πάει για Καλό Νερό και Κυπαρισσία.

Καλό σας ταξίδι.

Ι.

Powered by ScribeFire.

Read Full Post »

Διαδρομές με το τρένο (ΙΙ)

Στο πρώτο μισό της διαδρομής με το IC MAN 6503 ξεκινήσαμε από την Καλαμάτα και φτάσαμε στο Ζευγολατιό.  Εκεί μας περίμεν το Railbus της Bombardier για το κομμάτι της επιστροφής.  Όλα αυτά στο προηγούμενο κείμενο.  Φεύγοντας από το Ζευγολατιό, το τοπίο γνώριμο αλλά πάντα μαγευτικό.

Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα του δικτύου της Πελοποννήσου, μετρική γραμμή, στενά περάσματα μέσα από χωριά, λαγκάδια και βουνά.

Λίγο παρακάτω, ο σταθμός της Βαλύρας.  Το ομώνυμο χωριό στη σκια του μοναστηριού του Βουλκάνου που γιορτάζει το 15αυγουστο.

Και δω κόσμος ελάχιστος, ίσως λόγω της ημέρας ή λόγω της εγκατάλειψης του δικτύου αλλά και του τρένου γενικότερα.
Η κύρια γραμμή (στα δεξιά) μαυρισμένη (από τη διέλευση των συρμών) ενώ οι δευτερεύουσες έχουν χορταριάσει.

Λίγο παρακάτω, έξω από το χωριό Πλατύ (την ημέρα του Αϊ-Γιώργη, κάνουν αγώνες ιππασίας):

Μια γραμμή τρένου η ζωή μας όλη.

Στο σταθμό του Ασπροχώματος, μια μικρή έκπληξη: στενές επαφές σιδηροδρομικού τύπου.
Στην ίδια κύρια γραμμή, δύο συρμοί με κατεύθυνση ο ένας προς τον άλλο.

Μια προσεκτικότερη ματιά, και φαίνεται καθαρά ότι ο κλειδούχος έχει γυρίσει το «κλειδί».  Η γραμμή για αεροδρόμιο και Μεσσήνη έχει ανοίξει.

Το ΜΑΝ 5522 θα αλλάξει πορεία

και θα συνεχίσει για τον προορισμό του αφήνοντας πίσω του το σταθμό του Ασπροχώματος.

Το τοπίο, αρκετά ειδυλλιακό, θυμίζει περισσότερο φθινόπωρο παρά καταχείμωνο έτσι όπως πέφτουν τα φύλλα από τα πλατάνια.  Είναι πάντοτε, όμως, γοητευτικό.

Αύριο το τέρμα της διαδρομής και οι απόμαχοι του δικτύου.

Ι.

Powered by ScribeFire.

Read Full Post »

Διαδρομές με το τρένο (Ι)

Ανήμερα τα Χριστούγεννα, και ενώ η μισή Ελλάδα ξεκοκκάλιζε τη γαλοπούλα και η άλλη μισή έπινε κοκα κολα ζήρο για να μην παχύνει, εγώ ξεγλίστρησα διακριτικά από το τραπέζι και την έκανα για το σταθμό του ΟΣΕ στην Καλαμάτα για μια απογευματινή βόλτα με το τρένο.  Το δρομολόγιο απλό και σύντομο (λόγω εορτών και λόγω καιρού): Καλαμάτα-Ζευγολατιό με το Ιντερσίτυ και επιστροφή με το Railbus.  Σκοπός να αποθανατίσουμε τη διαδρομή και να δοκιμάσουμε και το νέο gadget, την Nikon d80.

Εδώ το IC 6503 είναι στην πρώτη γραμμή και περιμένει το σταθμάρχη να δώσει το σήμα της αναχώρησης.  Η κίνηση περιορισμένη λόγω της ημέρας, και έτσι έλπιζα να μπορέσω να κινηθώ με άνεση και να τραβήξω αρκετές φωτό.

Όμως ο μηχανοδηγός ήταν κι αυτός εθισμένος στη φωτογραφία και είχε την ίδια μηχανή οπότε φωτογραφίες δεν τραβήξαμε πολλές, αλλά ευχαριστηθήκαμε τη θέα από το πιλοτήριο.  Εδώ το τρένο έχει φύγει από τη Σκάλα και κατηφορίζει για να πιάσει στο Μελιγαλά.

Στο βάθος διακρίνεται πίσω και πάνω από τις σκεπές των σπιτιών, το καμπαναριό του Αι-Λιά.

Επόμενη στάση στο Ζευγολατιό για αλλαγή τρένων και την επιστροφή.

Στο Ζευγολατιό ενώνονται οι 2 κύριες γραμμές, αυτή που έρχεται από Κόρινθο-Τρίπολη και η άλλη που κάνει το γύρο της Πελοποννήσου: Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Κυπαρισσία.  Στα δεξιά το IC που μας πήγε μέχρι το Ζευγολατιό και αριστερά το railbus που θα μας φέρει πίσω στην Καλαμάτα.  Μπροστά από  το IC ένα ακόμα railbus.  Να και ο σταθμός
(τρίτης τάξης).

Από το πιλοτήριο του railbus (γιατί περί τέτοιου πρόκειται η θέα είναι καλύτερη).

Ο κλειδούχος έχει γυρίσει το κλειδί (δεν υπάρχουν ακόμα τηλεχειριζόμενα κλειδιά στο δίκτυο του ΣΠΑΠ-και ο παπούς μου αυτή τη δουλειά έκανε) και το τρένο μπαίνει στη γραμμή για επιστροφή.

Η συνέχεια … αύριο

Ι.

Powered by ScribeFire.

Read Full Post »

Καλή Χρονιά

Καλή Χρονιά με υγεία, ευτυχία, προκοπή σε όλο το μπλογκοχωριό.

Η φωτογραφία από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο της Αθήνας στην πλατεία Συντάγματος, όπου βρέθηκε το ανεμολόγιο για τις σχετικές εορταστικές φωτογραφίες.

Ι.

Powered by ScribeFire.

Read Full Post »