Posted in Blog, photos, social on 22 Φεβρουαρίου, 2008| 19 Σχόλια »
Η Άννα μας κάλεσε να γράψουμε και να ανεβάσουμε εικόνα ενός παράξενου αντικειμένου.
Θα έλεγα ότι από τα πλέον παράξενα που έχω δει πρέπει να είναι και αυτό που έχω ήδη ανεβάσει στο μπλογκ. Ιδού και πάλι, από το σταθμό της Κάτω Ασσέας, η καμένη κουφάλα του δέντρου (που πληγώναμε):
Με τη σειρά μου καλώ και εγώ τον Μάνο, την Νατάσσα, την Κατερίνα και το Μανιτάρι του Βουνού να συνεχίσουν το trend 🙂
I.
Posted in photos, trains on 21 Φεβρουαρίου, 2008| 25 Σχόλια »
Ο σταθμάρχης σφύριξε, σήκωσε την πράσινη σημαία του και το τρένο αναχώρησε. Μετά το Λεύκτρο (που το είδαμε σε προηγούμενο ποστ), φτάνουμε στα Παραδείσια, περιοχή με ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για την αγαπητή krot. Να υπενθυμίσω πως στον πολυτελή τόμο «Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι» που έχουν επιμεληθεί οι Φίλοι του Σιδηροδρόμου, υπάρχει μια πολύ ωραία φωτογραφία από το σταθμό αυτό με το ωτομοτρίς να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή.
Να ο σταθμός σήμερα:
Μπορεί να είναι κλειστός, αλλά η γραμμή είναι φρέσκια 🙂 Πιο χαρακτηριστική η επόμενη φωτό. Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις (που λέει και ο ποιητής).
Ό,τι φαίνεται από τον πέτρινο κύκλο στο χώμα μπορεί κάποτε να ήταν το «πηγάδι» για να γυρίζει η μηχανή που έφτανε στα Παραδείσια (αλλά δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω).
Από τις φωτιές του καλοκαιριού οι ζημιές ήταν εμφανείς.
Η φωτιά έκαψε τα ξύλα των γραμμών και παραμόρφωσε μέχρι και τα μέταλλα.
Μετά τα Παραδείσια, αφήνουμε πίσω το νομό Αρκαδίας και κατηφορίζουμε στην πεδιάδα της Μεσσηνίας. Προσπεράσαμε το Ζευγολατιό (το φωτογραφήσαμε ανήμερα τα Χριστούγεννα) και σταματήσαμε στο Μελιγαλά. Υποχρεωτική η στάση στο σταθμό αυτό που έχει μεγάλη συναισθηματική, προσωπική αξία. Να ο κλειστός σταθμός. Κάποτε πάνω έμενε ένας εκ των σταθμαρχών του Μελιγαλά:
Με το απαραίτητο γκραφίτι φυσικά. Στο βάθος διακρίνεται το παλιό καφενείο του Φράγκου, που τώρα έγινε καφετέρια σε φούξια χρώματα.
Απέναντι από το σταθμό η παλιά αποθήκη των εμπορευμάτων:
Η τύχη της ήταν λίγο καλύτερη. Αν και εδώ έγινε μπαρ/καφετέρια, η πέτρα έμεινε και τονίστηκε το κόκκινο πλαίσιο στις πόρτες των εμπορευμάτων.
Λίγο πιο πέρα το άλλο σπίτι του σταθμού.
Εδώ έχω και οικογενειακά βιώματα. Εδώ έζησε ο παπούς μου που ήταν κλειδούχος στο σταθμό. Εδώ γεννήθηκε και μεγάλωσε ο πατέρας μου. Εδώ πέρασα πολλά καλοκαίρια, γιορτές, με παπούδες και γονείς. Το σπίτι έχει μανταλωθεί εδώ και πολλά χρόνια και είναι πια ακατοίκητο, αν και φαίνεται να είναι σε καλή κατάσταση.
Αυτά συνέβησαν από Τρίπολη μέχρι Καλαμάτα. Ο σιδηρόδρομος πρέπει να επιστρέψει και να λειτουργήσει και στο κομμάτι προς Τρίπολη που τώρα είναι ανενεργό. Γιατί το μετρικό δίκτυο του ΣΠΑΠ δεν ήταν απλά ένα μεταφορικό σύστημα, αλλά ένας ομφάλιος λώρος της υπαίθρου με τα μεγάλα αστικά κέντρα και τις έδρες των νομών της Πελοποννήσου.
Ι.
Posted in Blog on 21 Φεβρουαρίου, 2008| 2 Σχόλια »
Τώρα εγώ τι μπορώ να υποθέσω.
Από τη Δευτέρα είχα διακοπές ελέω t(ρ)ellas. Πήρα τηλέφωνο και άκουσα ότι λόγω καιρικών συνθηκών ίσως υπάρχουν διακοπές. Δεν δήλωσα βλάβη. <— ΛΑΘΟΣ μου!!!
Την Τρίτη το πρωί τα ίδια. Το μεσημέρι παίρνω τηλέφωνο. Αφού με έστησαν για κανένα 20λεπτο, μίλησα με κάποιον και αφού με ρώτησε «αν έκοψα τα καλώδια» ή «αν τα πείραξα» το δήλωσε ως βλάβη. Δεν είπε τι βλάβη ήταν.
Σήμερα πρωί, τζίφος. Το μεσημέρι νέο τηλέφωνο. «Μα το έχουμε δηλώσει», μου λένε. «Πότε θα επανέλθει;» «Δεν ξέρουμε, θα γίνει», η απάντηση. «Σε δέκα τέρμινα», σκέφτομαι εγώ. Το απόγευμα ξαναπαίρνω. «Ο ΟΤΕ φταίει, είναι στα χέρια του να διορθωθεί η βλάβη», η απάντηση. Τα παίρνω άγρια.
Μετά από λίγο είχα δίκτυο. Και εγώ σκέφτομαι: Μήπως κάποιος με δουλεύει? Δηλαδή έπρεπε να πάρω 3 τηλέφωνα για να λυθεί το πρόβλημα? ‘Η ο ΟΤΕ δουλεύει και το απόγευμα και φτιάχνει βλάβες για τους άλλους πάροχους?
Τέλος πάντων, είμαστε πάλι online και σε λίγο ξεκινάμε το ταξίδι μας με στάση στο σταθμό των Παραδεισίων, όπως υποσχεθήκαμε και στην krotkaya.
I.
Posted in Blog on 17 Φεβρουαρίου, 2008| 4 Σχόλια »
Update @#$!#$%#: Κατέβηκε αλλά αλλαγή δεν είδαμε. Πάμε να κάνουμε καμιά δουλειά τώρα! 🙂
=====
Το προηγούμενο ποστ για την αναζήτηση κατέβηκε. Αν ψάχνετε το γνωστό τρικ με την αναζήτηση του γνωστού δημοσιογράφου, κοιτάξτε τη σχετική σελίδα.
Αν πάλι βαρεθήκατε τα ίδια και τα ίδια και θέλετε να δείτε ελληνικά τοπία, σιδηροδρόμους, σταθμούς και τρένα, περιπλανηθείτε στις σελίδες αυτές. Καλή διασκέδαση.
Ι.
Posted in photos, trains on 13 Φεβρουαρίου, 2008| Leave a Comment »
Το οδοιπορικό στους κλειστούς σταθμούς του ΣΠΑΠ συνεχίζεται (αφιερωμένο στην αγαπητή Κροτ που της αρέσουν μάλλον τα τρένα και φυσικά στον γνωστό railfan, Δημήτρη Τερτίπη).
Από το σταθμό της Ασσέας μια μακρινή άποψη της γραμμής όπως αυτή κατεβαίνει από το Καλογερικό (προερχόμενη από Τρίπολη).
Φρεσκοστρωμμένο χαλίκι, νέες γραμμές, λίγο πράσινο, λίγο καμμένο και πολλή εγκατάλειψη.
Όπως μπαίνει η γραμμή στο σταθμό, στα αριστερά στέκει αγέρωχο παρά τις αρκετές δεκαετίες ζωής οι υδατόπυργοι για τις ατμομηχανές του κάποτε.
Φεύγοντας από την Ασσέα, επόμενος σταθμός είναι το Λεύκτρο. Αρκετά σημαντικός, αν αναλογιστεί κανείς ότι εδώ υπάρχει και μικρή διακλάδωση για τη Μεγαλόπολη. Ο σταθμός είναι πια κλειστός, φυσικά, η γραμμή όμως φρεσκοστρωμένη.
Προσοχή! Μην παρκάρετε. Ενοχλείτε τα φαντάσματα του παρελθόντος.
Να, και οι σωληνώσεις για τον ανεφοδιασμό των ατμομηχανών με νερό.
Κάποτε εδώ ξεδιψούσαν οι μουτζούρηδες του δικτύου.
Το παράξενο είναι ότι λίγα μέτρα πιο πέρα τα πάντα είναι καμμένα. Πάει και η δρεζίνα. Έργο της φύσης ή του ανθρώπου;
Ακόμα μία λήψη του σταθμού από άλλη οπτική γωνία.
Και αυτή η περιοχή σου αφήνει μια άσχημη εικόνα στο μυαλό. Τελικά, οι γραμμές είναι μόνο για το θεαθήναι?
Αναχώρηση για Παραδείσια, εκεί όπου κάηκαν όχι μόνο τα δέντρα αλλά και οι γραμμές. Αυτά σε επόμενο ποστ.
Ι.
Powered by ScribeFire.
Posted in photos, trains on 7 Φεβρουαρίου, 2008| 8 Σχόλια »
Αφιερώμενο στον φίλο και φίλο του σιδηροδρόμου Δημήτρη Τερτίπη που υπηρετεί κάπου στον Έβρο.
Την προηγούμενη εβδομάδα βρέθηκα για επαγγελματικούς λόγους μεταξύ Καλαμάτας και Τρίπολης και σκέφτηκα (τι άλλο, φυσικά?) να δω και να φωτογραφίσω γνώριμα σημεία (σταθμούς, πασάγια, τρένα). Ως γνωστόν, φεύγοντας από την Καλαμάτα το τρένο δεν φτάνει πια στην Τρίπολη. Γενικά, η διακλάδωση Κορίνθου-Τρίπολης-Καλαμάτας, ίσως και λόγω του ορεινού της διαδρομής, είναι μια πονεμένη ιστορία. Αν και το μίνι αυτό φωτο-οδοιπορικό είχε σκοπό τους σταθμούς και τα τρένα, λόγω των πυρκαγιών του καλοκαιριού 2007, δεν μπορείς να μην δεις και τις καταστροφές που έχει προκαλέσει η φωτιά όχι μόνο στη γη αλλά και στις εγκαταστάσεις.
Λίγο πιο πέρα, στη «διαλογή» του σταθμού, περιμένουν καρτερικά οι απόμαχοι του δικτύου. Κάποτε σήκωναν το βάρος των μεταφορών στον άξονα. Τώρα, απλά περιμένουν το διαλυτήριο.
Στο κέντρο της ομάδας, το γνωστό ωτομοτρίς DeDietrich. Τέρμα δεξιά, μάλλον όχημα Uerdingen, αγνώστων λοιπών στοιχείων. Δίπλα στο Dietrich, ατμομηχανή, μάλλον της σειράς Δα, αγνώστων λοιπών στοιχείων και αυτή.
Φεύγοντας από την Τρίπολη, ανηφορίζουμε για το Καλογερικό που είναι και το υψηλότερο σημείο του δικτύου του ΣΠΑΠ στα 800+ μέτρα και μάλλον από τα υψηλότερα στην Ελλάδα. Κάποτε το τρένο σταματούσε και εδώ στην προαιρετική στάση (όπως την έλεγαν). Σήμερα είναι κλειστή, αλλά το κτίσμα στέκεται ακόμα.
Άφθονο χαλίκι για το στρώσιμο της νέας γραμμής (μακάρι να ήταν κανονικού εύρους) αλλά να μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Στα δεξιά της εικόνας, η εθνική οδός (τρομάρα μας) Τρίπολης-Μεγαλόπολης που θα περάσει πάνω από τη γραμμή του τρένου λίγα μέτρα παρακάτω (ή παραπάνω, ανάλογα με την προοπτική).
Μετά το σημείο αυτό, ο δρόμος κατηφορίζει αργά και συναντάμε το χωριό Ασσέα με τον κλειστό, πια σταθμό του.
Ελαφρώς διαφορετική η αρχιτεκτονική του σταθμού, πάντοτε όμως μέσα στα πλαίσια του πέτρινου κτίσματος με τις μπλε/γκρι πόρτες που περιστοιχίζονται από κόκκινη πέτρα. Η κεντρική πόρτα ήταν του γραφείου του σταθμάρχη. Δεξιά και αριστερά οι πόρτες ήταν αίθουσα αναμονής και αποθηκευτικός χώρος.
Εδώ αρχίζουν και φαίνονται τα σημάδια της πυρκαγιάς. Δίπλα από τη γραμμή του τρένου, όπως έρχεται από την Τρίπολη, το δέντρο στέκεται μάρτυρας της τραγωδίας του καλοκαιριού.
Αυτά προς το παρόν. Συνεχίζουμε στο επόμενο με στάση στο Λεύκτρο.
Ι.
Powered by ScribeFire.
Posted in humor, Internet on 6 Φεβρουαρίου, 2008| Leave a Comment »
και εγώ φυσικά εξακολουθώ να γελάω με την ευρηματικότητα των απανταχού απατεώνων. Την προηγούμενη εβδομάδα έλαβα αρκετά μηνύματα που μου έλεγαν σε άπταιστα ελληνικά από μηχανή μετάφρασης να μπω και να αλλάξω κωδικούς πρόσβασης στο λογαριασμό μου σε μια τράπεζα (με την οποία δεν συναλλάσομαι). 🙂
Φαίνεται, όμως, πως οι χρήστες δεν εξαπατώνται εύκολα και αρκετοί πιθανόν να διαμαρτυρήθηκαν στους providers. Για το λόγο αυτό, οι απατεώνες έστειλαν πολλά νέα μηνύματα που έλεγαν ότι τελευταία παρατηρούνται επιθέσεις (όχι, το σωστό είναι atacks με ένα t γιατί εκτός από απατεώνες είναι και βλάκες), παρατηρούνται atacks και πρέπει να συνδεθώ και να επανενεργοποιήσω το λογαριασμό μου. Ιδού:
=======================================================
Αγαπητε πελατη
Λογω των τελευταιων ηλεκτρονικου «ψαρεματος» atacks νεα μετρα ασφαλειας ισχυουν.
Ορισμενες ηλεκτρονικες επιλογες εχουν τεθει εκτος λειτουργιας.
Για να επανενεργοποιησετε παρακαλουμε συνδεθειτε.
Λυπουμαστε για την ταλαιπωρια.
=======================================================
Το μήνυμα είχε και ένα λινκ (σύνδεσμο) για να πάω στην ιστοσελίδα της τράπεζας, που φυσικά ήταν άλλη και σε άλλη χώρα. Στο ένα μήνυμα με πήγαινε σε κάποιο σάϊτ στην ιαπωνία (.jp κατάληξη), ενώ σε άλλο μήνυμα δεν υπήρχε ονομαστική διεύθυνση αλλά μόνο μια IP address που αντιστοιχούσε σε κάποιο σάϊτ στην Ινδία 🙂
Εγώ να δεις πόσο λυπάμαι για την ταλαιπωρία. Βέβαια, λύσεις υπάρχουν πολλές (όπως έλεγε ένα παλιό σλόγκαν):
0) Κοινή λογική. Η τράπεζα δεν θα σου στείλει ποτέ ηλεκτρονικό μήνυμα.
1) Δεν ανοίγω τέτοια μηνύματα.
2) Χρησιμοποιώ webmail και όχι outlook ή outlook express. Διαφορετικά προτιμήστε το thunderbird, την εφαρμογή για αλληλογραφία που συνοδεύει τον firefox από την οικογένεια του Mozilla με ενεργοποιημένα τα junk mail control.
3) Εγκαθιστώ το anti-phishing toolbar της netcraft (είτε για ΙΕ είτε για τον Firefox).
Ειδικά για το τελευταίο εργαλείο, μπορώ να δηλώσω με κατηγορηματικότητα ότι είναι απαραίτητο για την αντιμετώπιση τέτοιων μηνυμάτων και ιστοσελίδων, και να γιατί. Όταν προσπάθησα να ακολουθήσω το λινκ και να πάω … στην Ινδία δεν μου το επιτρέπει και με ενημερώνει ότι το site που θέλω να πάω είναι ύποπτο (και αν εξακολουθώ να θέλω να πάω, μπορώ αλλά με δική μου ευθύνη). Επίσης, μου επιτρέπει να ενημερώνω ύποπτα sites.
Αξίζει να το εγκαταστήσετε για να απαλλαγείτε από τα ανεπιθύμητα σκουπίδια του δικτύου.
Αυτά προς το παρόν. Επιστρέφω σε λίγο με το οδοιπορικό στους κλειστούς και καμένους σταθμούς του ΟΣΕ 🙂 😦
Ι.
Powered by ScribeFire.
Posted in photos, travel on 5 Φεβρουαρίου, 2008| 5 Σχόλια »
Ετοίμαζα ένα μικρό οδοιπορικό στο σιδηροδρομικό δίκτυο του πάλαι ποτέ ΣΠΑΠ (ΟΣΕ) από Τρίπολη έως Καλαμάτα. Ως συνήθως, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό ( 🙂 χε χε ) στους κλειστούς σταθμούς του δικτύου αφού στο τμήμα αυτό δεν κυκλοφορούν τρένα εδώ και κάποια χρόνια.
Όμως, χθες βράδυ η Αχαϊκή γη μάς κούνησε για τα καλά. Δυο απανωτοί σεισμοί 5,4 και 5.5 βαθμών με κοντινό στα μέρη μας το επίκεντρο και μικρό εστιακό βάθος όπως είπαν και οι ειδικοί περί τον Εγκέλαδο. Έτσι προτίμησα να βάλω μια πιο αισιόδοξη φωτογραφία για σήμερα το πρωί, ένα πρωινό μουντό και συννεφιασμένο. Τα τρένα ας περιμένουν για λίγο 🙂 .
Στον περιφερειακό της Τρίπολης, Σάββατο πρωί, ο ουρανός έχει γεμίσει χρώματα:
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, από τις στροφές της Τσακώνας, ένας σκληρός αγώνας εκτυλίσσεται: ποιος θα κερδίσει άραγε; Ο ήλιος ή τα μαύρα σύννεφα;
I.
| hortensejimenez814 στη Ωραιοζηλίας | |
| Δημητρης Παπαδοπουλο… στη Τα παλιά τα τρένα | |
| ΜΑΡΙΑ στη Τα παλιά τα τρένα | |
| ikd στη Διαδρομές με το τρένο (ΙΙ… | |
| panos στη Διαδρομές με το τρένο (ΙΙ… |
re: everything and anything 